پيام

احمد ناظمي
90/3/31

+ سخني با دوستان

سلام و رحمة الله. در روايات داريم: عاقل كسي نيست كه بين بد و خوب رو تشخيص بده عاقل كسي هست كه بين بد و بدتر بدتر رو تشخيص بده و باز روايت داريم هر كس از ابروي برادر مومنش دفاع كنه روز قيامت زير سايه اي از رحمت خدا در حالي كه همه مضطربند خواهد آرميد

شيوه امر به معروف وقتي پسنديده است كه هيچ شبهه اي از اغراض شخصي در اون مشهود نباشه. براي اين مهم كه به ديگران بفهمونيم غرضي نداريم بهترين راه حل اينه كه اگه نهي از منكري هم خواستيم انجام بديم طوري رفتار كنيم كه موجبات سوء تفاهم مطرح نشه

مخصوصا اگر سهوا و نه عمدا كه بنا رو براين ميذارم كه نيتها خير بوده سهوا كاري كنيم كه ابروي افراد اون هم فردي كه با اسم حقيقي اومده و علاوه بر اعتبار حقيقي اعتبار حقوقي هم داره تحت الشعاع قرار بگيره

اگر من قبل از اون فيد اون اقاي بزرگوار متوجه ميشدم قطعا از باب خيرخواهي وظيفه ام ميدونستم يه جور ديگه رفتار كنم تا برادرم رو از در معرض اتهام قرار گرفتن دور كنم اما متاسفانه وقتي فهميدم كه برادر بزرگوارم عملا در تنگنا قرار گرفته بود و مجبور بودم از بين بد و بدتر يكي رو انتخاب كنم

اومدم ببينم ايا محمل خيري هست؟ از عينك دوست عزيزم به قضيه نگاه كردم ديدم ايشون به مفهوم اين جمله كار داشتند خب امثال اين استعاره ها رو ما در داستان ليلي و ومجنون هم در ادبيات منظوممون داريم پس ايشون قطعا اين بعد قضيه مد نظرشون بوده از طرفي شايد از نظر ايشون نگاه به اين عكس حرمت نداشته كما اينكه برخي از فتاواي مجتهدين هم همچين اقتضايي رو داره

بنابراين دليلي بر حرمت اينكار ايشون وجود نداشت و شرعا هم نميشه فردي رو از ارتكاب كاري كه حرام نيست به قصد اينكه حرامه بر حذر داشت از طرفي نگاه كردم به وجهه حقوقي ايشون خب پله اين ور مي چربيد لذا با توكل به خدا و اطمينان به درستي كارم لايك زدم و هنوز هم پشيمون نيستم چون بينه كافي دارم

اما از قضيه كه بگذريم سخني ديگه هم دارم: ببينيد ماها برادرها و خواهرهاي ديني هم هستيم گاهي مرتكب لغزش هم ميشيم كمتر كسي ميتونه ادعا كنه كه تابحال لغزشي نداشته حتي بزرگواراني كه تير طعنه پرتاب ميكنند و الحق هم عجب نشانه گيريئي دارند چون هم به چشم و دلم ميزنند و هم گردو خاك ميكنند تا كسي متوجه سفك دمشون نشه همونها هم سابقه لغزش و سهو قلم دارند

خب حالا كه هممون لغزش ميكنيم وظيفه داريم به جاي اينكه به اشتباه ديگران غره بشيم اونها رو دوستانه و بدون گرد و خاك كردن دستشونو بگيريم از زمين بلندشون كنيم تا دوباره همقدم بشيم

من مثلا اونروز در زمان تذكر دادن _در اصلش خطا نكردم- به خطا رفتم خانم ابرار 313 و خانم تبسم، مومنانه در خصوصي تذكر دادند كه زمانش مناسب نيست منم فيدو حذف كردم. و از اين قبيل رفتارها زياد ميشه داشت منتها هم سعه صدر تذكر دهنده و هم پذيرش تذكر شنونده رو لازم داره

سخني ديگه هم دارم و اون اينكه برادرها و خواهرهاي خوبم هر چيزي روش و منهاجي داره امر به معروف هم ادابي داره و گاهي خيلي زيركي و كياست ميخواد گاهي اوقات گمان ميكنيم كاري حرامه در حالي كه حرام نيست گاهي اوقات كاري ترك اولاست اما تذكر حساب نشده ما مياد به جاي درست كردن ابرو چشم رو هم كور ميكنه بنابراين هم دونستن و تشخيص خير و شر و هم شيوه اجرا خيلي مهمه

فعلا خاموشي خوشتر. عرضم اگر چه ناتمام ولي تمام شده تلقي بفرمائيد. يا علي

شمارش اعداد رو ياد ميدين؟:دي

نه خير حرف زياده و نميخوان کسي بين حرفا بپره :)) ( امان از تجربه :) )

توصيه هاتون در رابطه با امر به معروف عالي بود .... کلي عرض مي کنم به نظر حقير خيلي خوبه که ما دوستان ديني رو واقعا برادر خودمون بدونيم اگر هم جايي اشتباهي مي کنند انگار خودمون اشتباه کنيم ، فورا بپوشونيم از لغزششون واقعا ناراحت بشيم انگار يکي از خودمون اشتباه کرده اون وقت مي تونيم درست و صحيح امر به معروف و نهي از منکر کنيم و دچار اشتباه نشيم

چقدر ظرايف داره ..کاش خدا بهمون ياد بده برهان بده نميدونم چي اسمشو بزارم که باظرايف اين کاراشنا بشيم ....ويجورايي قدرت تاثير بده :) منظورم امر به معروف ونهي از منکره

بله همون برهان برهاني از جانب رب و از جنس نور

ان شاءالله که خداهمين برهاني از جانب رب و از جنس نور رو بهمون بده